Het verhaal van Elzelien:
"Wat een bijzonder vak is dit"
Hoewel ik altijd met plezier lesgaf, was werken in de kraamzorg al langere tijd een droom van mij. Ik werkte destijds al 38,5 jaar in het basisonderwijs. Op oudejaarsavond 2022 viel het kwartje. Mijn schoondochter zou bevallen van ons eerste kleinkind, en vertelde over een kraamverzorgende die na haar pensioenpas in de kraamzorg was gestart en op haar zeventigste nog werkte. Waarom niet? Dat was het duwtje dat ik nodig had.
Een paar dagen later belde ik met een organisatie binnen de Kraamzorg. Ik was 59 en vroeg: “Zitten jullie wel op een oude taart als ik te wachten?”. Hun antwoord verraste me: “Jouw levenservaring is juist prettig!”. Na een warm gesprek voelde ik: dit is wat ik wil. Dus stopte ik met lesgeven. Op 3 december 2023 begon mijn avontuur. Ik vind veranderingen heel spannend, maar het was heerlijk om weer iets totaal nieuws te leren. Al snel kwam ik in huis bij het eerste gezin en mocht ik de praktijk ervaren.
Wat een bijzonder vak is dit. Nergens ter wereld is kraamzorg zoals in Nederland. Acht dagen lang mag je een gezin begeleiden in één van de meest kwetsbare en mooie fases van hun leven.
Je bent er daardoor niet alleen voor moeder en kind, maar voor het hele gezin. Sommige momenten zal ik nooit vergeten, zoals de week waarin ik bij twee Syrische gezinnen werkte. In de ochtend werd ik in het AZC ontvangen door een lieve vader, met een uitgebreid Syrisch ontbijt. ’S middags zat
ik op een kleed op de grond aan een traditionele lunch, omringd door warmte, gastvrijheid en een enorme dosis liefde. Ondanks de taalbarrière begrepen we elkaar en Google Translate werd mijn nieuwe beste vriend.
Wat ik zo mooi vind aan dit werk? Het is betekenisvol werk. Het voelt daarnaast ook alsof ik moeder én nog steeds juf tegelijk ben. Ik zorg, ik leer ouders hoe ze voor hun kindje kunnen zorgen en ik signaleer als het ergens niet goed gaat. Elke keer is het als een puzzel die je langzaam legt. Je komt binnen in een nieuw gezin, alles is nog onwennig. Na die acht dagen is het plaatje compleet, zwaai ik af, trek mijn witte uniform uit en ben gewoon weer Elzelien. En zo… begint het avontuur steeds opnieuw.
